Delilik Çeşitleri

100 yıl önce basılan bir eserde delilik çeşitleri aşağıdaki gibi tarif ediliyor.  

Asıl deli: Kendi kendini cennetlik sanır.

Ağzı açık deli: Söyliyecek yerde ağzını açar bakar.

Yanaz deli: Kendini beğenir ve yoğunluk eder.

Bılkın deli: Korkmıyacak yerden korkar.

Yel pilik deli: Kolanda Kusukunda eğlenmez.

Benkaz deli: Yorulmaktan usanabilmez.

Zır deli: Söylediği demde eşek gibi zırlar.

Zir zop deli: Bir iş eder yine yürüdüğü yerde beyan eder.

Esirik deli: Ağzı deve gibi köpürür ve yakası yırtar.

Takla göz deli: Hayrı ve şerri bilmez.

Tama’kâr deli: Zararını, kârını bilmez.

Lipri deli: Söylediği cevabı anlatamaz.

Ebleh deli: Kendisini cümleden akıllı zanneder.

Tiryaki deli: Kimse ile zindekanlık etmez. Divarlarla çekişir, tabakları, çanakları kırar.

Gözü büyük deli: İşlemekten kâr etmekten korkar.

Kuş akıllı deli: Döğüş ve Ta’n etmeyi sever.

Tenbel deli: Kârını ve kisbini kor, kahvelerde ve berber dükkânlarında uyur.

Kızıl deli: Az şeyden çok kavga eder.

Mashara deli: Kişmirlik silah sivri külâh mermere saplanır.

Cinni deli: Hayvanları ve insanları dövmek ister.

Cin kıl deli: Bir cevabı işitmeğin çekirge gibi sıçrar.

Cebi pâk deli: Gözüne sürme çeker ve bezenir.

İZDİHAM