Evliya Çelik, Ölüm İyiliği

Ah sevdiğim
Cumartesiye bakan
Bir evin balkonunda
Toprağı kurumuş saksılar gibiyim.

Her akşam,
Birkaç adım düşünüp
Taşınıyorum buraya
Kâğıt bardaktan çay
Faturalardan su damlaya damlaya.

Ah sevdiğim
Bir gün baktım, çok baktım
Bir vitrinden içeri
Yalnızlığıma göre bir ceket
Olsa alacaktım.

Her akşam,
Gideceği yeri bilmeyen atların soluğunda
Burada bu balkon olmak
Ölüm iyiliği gibi geliyor bana.

Evliya Çelik

İZDİHAM