Simone Berteaut, Kaldırım Serçesi

Eğitim para gibidir, insan çok eğitilmeli. Çok eğitilmedi mi yoksul görünür.

Mahallesine göre söylenecek şarkıları seçmek gerekir. Aslında tıpkı müzikhol gibidir. İyi bir okuldur, sokak.

Şarkının bitirme sınavı orada verilir. Dinleyici göz önündedir,karşınızda, burnunuzun dibinde. Yüreğinin çarptığı duyulur,düşündüğünü söyler. Neyin hoşuna gittiği, neyi sevmediği bilinir. Hele, arada bir ağlarsa iyi para toplanacak demektir.

“Momone, aşk ılındı mı ya ısıtmak gerekir ya da vazgeçmek. Aşk buzdolabında saklanmaz.”

“Aşk bir zaman meselesi değildir, bolluk ya da kıtlık meselesidir. On yılda, bir gün boyu sevdiğim kadar sevemeyebilirim. Duygularını yıllar boyu gizlemek burjuvaların işidir.Tutumlu kişilerdir onlar, mıhsıçtıdırlar,böyle zengin olmuşlardır, bir günde tüketmezler her şeylerini. Para kazanmak için iyi bir yoldur belki bu ama aşkta beş para etmez.”

“Bir ses insanın avucundaki çizgiler gibidir, kimseninki başkasına benzemez.”

Bir düşün de ötesindeydi bu,çünkü düşün ayakta kalabilmek için anlatılan bir palavra olduğu bilinir.

Yedi ay süreyle Edith kendine göre mutlu oldu,bu mutluluk başkalarınınkine benzemiyorsa ne fark ederdi!

Bir mucizenin gerçek olup olmadığını anlamak mümkün değildir,olması için öyle çok şey yapılır ki!

“Görüyorsun ya, Momone; talih mangır gibidir, geldiğinden çabuk gider.”

“Ben sokaktan geliyorum. Bunu herkes biliyor. Ne olmuş yani? Benden hoşlanmıyorlarsa ilgilenmesinler.”

“Öyle yapacaklar zaten. Halktan gelmek utanç verici değil; pislik içinde,cehalet içinde kalmayı istemek utanç vericidir. ”

“Görüyorsun ya Momone; bazı anılar geri döndüğünde birtakım yemekler gibidir: Tıkınırken lezzetli gelir,ama sonra sevdiğine bin pişman eder insanı.”

“Momone ancak ilk seferinde hakkıyla sevebilir insan.”

“Momone, yüz üstü bırakılmaya katlanan kadın,zavallının tekidir.Erkek kıtlığına kıran girmedi ya,sokaklar herif dolu.”

“Benim güneşim karanlık bastığında doğar.”

“Şekerim,” diyordu Jean,”insan sevdikleriyle birlikte yaşadı mı onları hiç anlamaz. Sevdiklerimizi olduğu gibi kabul etmeyiz;düşlerimize, isteklerimize uygun olmalarında diretiriz. Oysa bu düşler, bu istekler pek seyrek onlarınkilerle uyuşur.”

“Tarihî günler yaşamaktayız.”
Edith şu cevabı vermişti:
“Öyleyse canı cehenneme! Tarih buysa,ben onu yaşamak yerine okumayı yeğlerim!”

“Anlıyor musun,Momone,anılar ertesi sabah insanın ağzında bir sarhoşluk sonrası tadı bırakır.Temizlik yapacak,güzel olmayan her şeyi unutacak zaman buldun mu iyidir.”

“Bir şarkı bir hikâyedir ama dinleyicilerin buna inanabilmeleri gerekir. Onlar için ben aşk’ım. İç paralaması ve ağlaması gerekir böyle birinin, benim kişiliğim bu. Mutlu olmaya hakkım var, ama uzun süre değil; dış görünüşüm buna izin vermiyor. Bana basit sözler gerek. Dinleyicim düşünmez, haykırdığım şey doğrudan yüreğine oturur.Bana şiir gerek, onları hayale daldıracak şiir.”

Deniz kıyısındaki bir şehirde insan dolanıp duramaz da,hep kendini su kıyısında bulur;su çeker sizi.

Mutluluk felaket gibi değildir,insan ondan kurtulur!

“Bir erkeği işinin başında görmek gerekir,bu yapılmazsa onu gerçek yüzüyle tanımak mümkün olmaz.”

“Çıkışta seni bekleyenler aynı insanlar değil. Elleri bir şeyler istiyor ille de. Okşamıyor artık bu eller,sana yapışıyor sımsıkı.Gözleri seni yargılıyor.’Bak hele,sahnedeki kadar güzel değil!’ diye düşündüklerini okuyorsun gözlerinden.Ve gülümsemeleri ısırıyor insanı. Sanatçılarla seyirciler hiç karşılaşmamalı. Perde kapandı mı,sanatçı sihirbazın şapkasından çıkan güvercin gibi uçmalı!”

“Momone, en çok üzüldüğüm, beni ben olduğum için sevmemeleri. Sevdikleri insan Gassion babanın kızı değil. Ona rastlasalar yüzüne bile bakmazlardı. Bana âşık değiller, adıma âşıklar! Ve kendileri için yapabileceğim şeylere!”

Başarı ve para,insanı sefaletten de iyi öldürebilir.

Oysa
Bir yerlerde hep mutlu olmamı engelleyen
Bir yitik köpek bulunacak.

Yeni bir hayat, yıpranmış eski bir hayat gibi dikkatli yaşanmaz! Temelinden dinamitlenir!

Mahkum ettiğimiz insanlara her zaman çok şey vadettiğimizi düşündüm.

“Gülmek ve sevmek ısmarlama olmuyor!”

Mutluluktan söz etmemek gerekir,insan bunu kendine saklamalıdır;narindir mutluluk,her şey onu zedeleyebilir.

“Görüyorsun ya insanı çok sevdiler mi de iyi olmuyor, yeterince sevmediler mi de!”

Simone Berteaut

İZDİHAM