14 Şubat 2017

Yıldıray Karasu, Gök Bilim

ile izdiham

Ben bir bulut değildim karanlıkta
Yarına bir yumruktum belki düne bir düşmüş
Dün düşmüştüm ben bugün değil
Tükenmişti sanki tüm duymak istediklerim
Ve eşdeğer değildim karanlıkla
Hiç fark edilmemiş bir griydim
Hiç terk edilmemiş mavileri özleyen.

Tüm tuvaller beni bilmezdi
Kelimelerimse bir bilinmezlik ordusuydu
Ne varsa yorgun ve yitik
Ne varsa olacakmış gibi olan
Hepsinin peşine takılmış bir deli gibiydi.

Ben ağzımı açsam irtifa kaybederdi hayat
Bu yüzden durdum
Tüm durmak istemeyenleri yontarak.

Ben ellerimi açsam ihsan ederdi beni tanrı
Bu yüzden açmadım
Çünkü bilirdim benden önce bağışlanmayı hak eden
Binlerce masum vardı
Durdum ve açmadım ellerimi
Tüm kılıç kuşananları ateşe atarak.

Sen bir gök değildin uzayda
Önceye uzaktın yarına yoksul
Bugün düşmüştün belki
Ve ben düşmeyi sende görünce
Bir daha kalkmamayı kendime kanun belledim.