Levent Yılmaz’ın Ada ile Brunik

Bir dili konuşup anlaşmazdan evvel nasıldı insan sesi? Hangi duyguyu, hangi neşeyi, hangi tedirginliği, hangi acıyı nasıl bir sesle – mutlu bir kahkaha ya da iç yaran bir çığlığa tekabül eden bir sesle ifade ediyordu? Hayvanla ortak bir dünyası olan bu yaratık, sesi nasıl harflere çevirdi, onları nasıl bir araya getirdi, bu bir araya gelen ses birimlerine nasıl anlam yükledi? Sözcükleri ve dünyayı nasıl yarattı?

2009 yılında Afrika’sı yayımlanan Levent Yılmaz, sekiz yıl sonra şiirin bu temel sorularına cevap aradığı kitabıyla dönüyor: Ada ile Brunik, “Ada Değildir” ile yazılışı uzun bir süreye yayılmış olan “Brunik Defteri”ni bir araya getiriyor. Levent Yılmaz, bu kitabında, “gergin bir yay” ya da “içi boş bir saz” olarak insanın en eski hikâyesini, varlıkların birbirlerini sevebilme imkânını, yani aşkı tekrar, en baştan hayal etmeye çalışıyor.

LEVENT YILMAZ

1969’da doğdu. 17. yüzyıl Avrupa tarihyazımı üzerine doktora çalışmasını 2002’de EHESS’te tamamladı, Le temps moderne adı altında yayımlandı (Gallimard, 2004). Türkiye’de ve Fransa’da çeşitli yayınevlerinde çalıştı. Avrupa düşünce ve kültür tarihi üzerine dersler vermektedir. 2000 yılına kadarki tüm şiirlerini bir araya getiren Sonülke’den (YKY, 2000; Metis, 2004) bir seçki (Saturn, Selected Poems), Ünal Aytür’ün çevirisiyle 2006’da The Sheep Meadow Press (New York) tarafından yayımlandı. Afrika ise 2009’da yayımlandı (Metis).

Aynı yıl Santralistanbul’da açılan Yüksel Arslan Retrospektifi sergisini düzenledi ve kataloğunu yayına hazırladı. Yves Bonnefoy’nin Mitolojiler Sözlüğü’nün Türkçe baskısını yayına hazırlamış (2 cilt, Dost Kitabevi, 2000) ve bir söyleşi kitabıyla (Düşünen Söyleşiler, İBÜ, 2005) bir derleme (Giambattista Vico ve Yeni Bilim’in Temel Kavramları, İBÜ, 2007) yayımlamıştır. Modern Zamanın Tarihi (Metis, 2010) ve The Vico Road (Edizioni di Storia e Letteratura, 2016) diğer kitaplarıdır.

İZDİHAM