Türker Özşekerli, Yanlış Anlama
yanlış anlama!
kazanan hepsini alır
hecelediğin her şey zaten ufalanmış bir saat
sığmıyor çuvala an be an azalıp durmak
büyüyor kalbimin bakır yorgunluğu
olası bir direniş içindi doğa
kursağımda iki üç kanat çırpınışıyla
zar zor topluyorum mekândaki arzularımı
yanlış anlama!
dünya tanımlanmamış bir dağınıklık gibi geliyor bana
ağzımın kenarında çırpınıyor gülüşü
hayallerimin kıyısı çiçekten bir biçim alıyor
yeniden kuruyor gerçekliğini masa
yeniden arzuluyor anlamı işçi
yaşamı geri geri park etmek bize kalıyor
şey’ kusura bakma
korktuğum sen değilsin
beynimin içerisinde sürtünen kuruluk aslında
kim istemez yaşamayı ama ölmeye de var mısın?
sokağa doğru kara bir trenin gölgesi gibi
kuralına uygun yaşanmıyor nasılsa bu rüya
yanlış anlama
koparıp atabilmek
biraz yalnızlığıma patladı da
dokunduklarımı gözlerimle sevdiğim bu tuzak
şey’ kusura bakma
hüzün benim kesiğim
uykuya daldığım anda ahşap bir acıyla
derken ikinci yeni elden ele
yakınıma büyük bir tutarsızlıkla yaklaşıyor
sızı desen sızı değil, böcek desen böcek değil
öznelerin içerisinde
paslı nallarıyla yüzüme doğru
tepinen insan başlı bir at kişniyor…
belli ki yarası yeniden kanayacak
Türker Özşekerli, Akatalpa 229. sayı
İZDİHAM