Berker Yörgüç, Unutma
Gece yüzündeki kırıntıları silker üstüme
Sıkıldıkça çiçek aldırır
Küsünce gider yatar
Tellerde bir bayramın unutulmuş kâğıtları
Konuşmaz bir yol kıvrılır içimde
Olmamış bir devrimin bütün suçu çocukluğunda saklı
-Hep uzamandan kesilmiştir saçları
Ve hatırladığı ilk görüş günü binmiştir otobüseKarışır ayakları
Bağcıklarını bağlamayı kendi öğrendiğinden
Okulun ilk günü yolu sorarak bulmuştur
Bir bardağın doluşudur susarsa duyduğum
Bir tren dallarımı kırar yürüdükçe
Babasının kızıdır ne sorsan konuşmaz
Rutubetten çürümüştür gökyüzünün çiçekleri
Bir dağ ışığıdır yalnız uzun yolculuklarda görülür
Dolanır dünyanın kiri üzerinde bir çocuk
Aynı dua aynı türküyle açılır iki evde gün
Komşudan tuz hangi dilde istenir?
En son babasının gittiği gün büyümüş ayakları
Berker Yörgüç
İZDİHAM
