Abdürrahim Karakoç, Yaradan’a Dilekçe

Mevla Katına

Yerleri gökleri yaratan Mevla’m
Sana sen’den şikayetim var benim
Hâkim-i mutlaksın haktır kararın
Anlatayım hâllerimi gör benim

Bir gönül verdin ki oldum esiri
Bulur kusursuzda yüz bin kusuru
Biri bire bölsen çıkar kesiri
Bu gidişle iflâh olmam zor benim

Üfledim, ötmedi aşkın düdüğü
Aşamadım arpa boyu gediği
Bana çirkin, elin güzel dediği
Ya aklım yok ya gözlerim kör benim

Yalanı gerçekte saklanmış gördüm
Gündüzlerde gece, yazda kış gördüm
Hayat diye verdiğini düş gördüm
Tüm nedenler benliğimi yer benim

Hava gurbet, toprak gurbet, su gurbet
Alev alev sardı beni bu gurbet
Esas derdim ne sıladır, ne gurbet
Dost ufuklar düşünceme dar benim.

Abdürrahim Karakoç

İZDİHAM