Erdem Arslan, Vardiya
I.
Zamanla geçiyor her şey ama zaman geçmiyor
Saman sayfalar arasında kuruyor kasımpatı
Saate bakıyoruz yelkovan felç olmuş
Akrep dikkat kesilmiş bize gülümsüyor
Gece olup, uzanıp dizlerimizi çekince karnımıza
Bizi şiirler de kurtarmıyor…
II.
Biz hep tek elimiz havada, aklımızı kompartımanlara ayırdık
Vuruluşuna şahit olduk sonra bir martının denizinden
Ceviz boyası bir ah bırakıp gitti herkes ve giderler
Biz hep kalbimize bağdaş kurup oturan ıssızlığımızla kaldık
Bir kuş tüyü düşmeye görsün çökük omuzlarımıza
Aklımıza bağladık alıp, sonra kaçırdık
III.
Söyleyin Arap kızlarına, artık onlar da perdelerini çeksin
Yağmur böyle kalabalıkken, kalmadı ıslanacak kimsemiz
Bizim burada ayrılık deyince, garahabarı çıhsın diyorlar
Topla yüzünü palyaço, daha sabaha çok var
Besmelesini çekip, yanımıza uzanıyor hüzün
Sol kaburgamızın içinden öp bizi ed-Darr.
Erdem Arslan
İZDİHAM
