Esma Koç, Şiirin Adı Mihca Olsun

Yaşlı bilgelerden döndü kalemim
kırılgan, nazenin, bitmeyesice derdim
ben sana sefil içimi bağışlasam,
Reyya dağına çıksam da bağırsam,
yine de arz edemem halimi Mihca.

gözlerini kapatmasan da saçlarımı toplasam
Mecusilerin bin yıllık ateşi gibi sönecek de olsam,
belki de halimi anlatabilirdim Mihca.
biraz konuş, biraz sukût, biraz şiir okusana,
beni de al bâtıl inançlarının arasına.

Çiçeği burnunda rüyalardan sana uğradım,
söyle, hangi öksüz şiirin ahuzârıyım
anlatamadım beceriksiz dilini kalbimin,
bin yıl şiir yazsam ödeyemem rızkını gözlerinin.
Cürsûm suyuna mahfelerle giden kadınlar
yüzünü görmüşler midir  Mihca.
Yusuf’u gören kadınların akıbeti gibi,
Merhamet et, bu haneden yarasız çıkar beni.

Yalanım yok, bir gazel ancak seni anlatabilir,
Ve şair sözü elbette haktır.
Merhamet et, bir dualık heves kalsın dudaklarımda
secde et, sonra ruhumu bağla hurma ağacına,
beni de al batıl inançlarının arasına.

Esma Koç
İZDİHAM