8 Şubat 2016

Esra Köse, Haklılık Payı

ile izdihamdergi

efendim, haklılar: kapımı çalmayan komşular, selam vermeyen cemaat
bir kızı olduğunu unutan annem, olmaz öyle şey demeyin; unutturduğum
haklılar, öyle çirkin öyle çirkinim ki yüzüm bendeki en güzel yer
ona da ara sıra rastlansa yeter.

şöyle söyleyeyim: güpegündüz ağlıyordu çocuk
caddenin kenarına oturmuş tüm vaktini
tüm sabrını tüm gücünü kullanırcasına bir çocuk
caddenin kenarına oturup saatlerce ağladı
birileri vardı seyreden kendi arasında fısıldaşan
yürüyüp giden birileri kafasını çeviren birileri
birileri vardı ben vardım, asrın problemi: ilgisizlik hastalığı
kimse bir şey sormadı, kimse bir şey anlamadı
sorsak dünya mı değişecekti, belki cevap bile alamazdık
sorsak belki hiçbir şey değişmezdi
sorsak sormuş olurduk

haklılar yani, adım geçince küfür eden eski sevgili
bayramda seyranda dahi aklına gelmediğim arkadaşlar akrabalar
yahu ben öyle çirkin öyle çirkinim ki bir lokantanın kapısından içeri girdiğim an
insanlar masalarından kalkıp koşarak evlerine gidiyorlar
kapıyı sımsıkı kapatıp, kendilerine sokağa çıkma yasağı veriyorlar.

o kadar da değil mi
vallahi o kadar, o kadar
beni kimse sevmiyor, eğri oturalım doğru konuşalım: haklılar.