Adem Fatih Kılıç, Antikapitalist Sevmek

hangi otobüs durağına giydirilir öyle sevmek
ayağı kaydırılan hangi yıldıza bir dilek hakkı verilir
elmaya düşse bile hangi adem ki o
düşler dünyayı

hangi bankamatiğe sığdırılır sevmek
şakaklarında yavru tay koşuları boynun pek hipodrom
koynuna koyun vermeyen uzayın
neden bir cisim yanaştırmasında gözün omzundaki göle

bizi ayıran tüneller değil
suçlama artık operatörleri
bu yığın yükü yıkma akbillere, pasolara, dolmuşlara
biz bir kavşakta
yalnızlığa dönüyoruz yalnız

öpersen, ramak kalır dansa
beni yalnızlığımdan kaldır, ser dar sokaklarının boşluğuna.

Adem Fatih Kılıç

İZDİHAM