Ahmet Fırat Yaşar, Son Ödeme Günü
1. Gün (Kahramanın Ağzından)
Bu harpte nefsi müdafaa yoktur
Yalın yakarışlar vardır
Uzun sıçrayışlar diğer güne
Bu yakamoz yakamoz güneş martıları
Çivilenmiş dudak ucuna kerpeten olmuş şiir
Bu her daim parkta rastlaştığımız
Yanımıza oturan yaşlı adam
Ne kadar tükendiğini hesaplamak için
Hesap makinesi taşıyanlar
Ömür hesapçıları
Dalkavuk bürokratlar
İşini içinden çıkılmaz
İçini işine yaramaz hale getirenler
Yani bizler
Biliriz imsak ansızlığını
Gece mumlarıyla aydınlattık odalarımızı
Yorganlar hazırladık kışlara
Sonbaharda da kullandık
Gümüş taslardan sunuldu
Yusuf’ un kuyusundan
Göğe doğru akıttı
İbrikler suyunu
Baharlar buğuladık
Göller kuruttuk
Asgarisini ödemekle yetindik kredi kartlarının
Sevgilerin
Merhametin
Ve yalnızlığın
Asgarisini ödedik
Asgari ödemeye yüz tutmuş yüzsüzlüğümüz
Çare bir başka İsviçre kanunuyla avutulmuş coğrafyaya
Sonuncu Gün (Kahramanın Arkadaşının Ağzından)
Başı yanık gövdesine doğru bakıyor şu sıra
Genç umutların yeşerdiği yerleri didikliyor
Ölü bir kız arıyor
Yetim bırakılmış
Günden mahrum
Gecede payidar
Karanlıktan muzdarip
Gönlüne boya kalemleriyle babacık çizen bir kız
Ölü ressam şair bir kız
Küçük
Ahmet Fırat Yaşar
İZDİHAM