29 Mayıs 2016

Ahmet Uysal, Aşk İçinde Kalmak Böyledir

ile izdihamdergi

uzun yürüyüşlerden sonra bulurum
unutulmayan yanını hayallerimin;
hüzün değildir duyarlığımın doruğundaki,
evvel zaman şiirlerine bürünürüm,
ziya osman saba’yla başlayan yolum
anday’ın yağmuruyla karşılaşır.

vedalardan sonra daha çok kalırım
kızıllığına uzanmış halde tutkunun,
yürüdükçe yaklaşırım büyük uzaklığa,
bulduğum tanrı tutar elimden usulca,
hep yükselen buğu içindedir yeryüzü,
kayıp giden güne yeniden tutunurum.

yarım sözler yankılanır dudağımda,
dilimin ucundan geçmemiş şiirler,
gelincikler sokulur göğsüme hazla,
her zaman şaşırtıcıdır onun güzelliği,
aklımı başımdan almıştır her zaman;
anlarım böyledir hep aşk içinde olmak!

arınmalar kurtaracaktır kuşkusuz
kirli gömleğini ırmağın, ormanda
yılan kavlarıyla sınanacaktır imgeler,
mutsuz ölen şairlerin adını versem…
yağmurlu ikindilere, yanımda yürüse
o yaz kumsalına benzeyen çocuk!

bilirim aşk içinde kalmak böyledir!