Aras Keser, Amokachi İleride Hep Yalnızdı
anne, bana çay koyma.
ben ruslarla birlikte sıcak denizlere iniyorum.
ve indikçe patates soyuyorum,
hani bir zamanlar eldiven diktiğin titrek ellerimle.
ya, burada her şey bi katatonik…
yıldızlar falan onun gözlerine düşüyor.
bunlardan çok varmış anne,
bizim balkondan on-on beş tanesi görünüyor
balık kılçıkları babama sövdü dün gece.
babam demişti hani:
“nebukatnezar ortalığın a.ına koydu çocuğum”
bunu babam demişti, ben anlamamıştım.
ve o gece televizyonlar düşmüştü kanatlarıma karıncalı.
çakıl taşları yuttuğum o yaz, topla beraber ileriye çıktım.
ayak tırnaklarımla patlattım deniz yataklarını.
şimdi ise inmeye devam ediyorum hala,
12 yaşımda futbolu bıraktığım halimle.
ben ne jeneriklik goller attım,
sizler orda değildiniz.
barış ile birlikte terk ederken bu mahalle maçını,
arkamda intihar eden bir amokachi bıraktım.
Aras Keser
İZDİHAM
vasatın üstünde bir futbol.aşkların kanserli yüzüne bakıp güzel vakit geçirme adına kaybolan yalnızlığıma minnet duyduğumu anladım.henüz aksini bulamamış binlerce sözcüğün kopması gibi benliğimden.edebiyatın vasfettiği konuları kurcalayarak adalet yoksunluğuyla ölmek.