sen geçerken
gülün serinliği düştü her yere
su kuş olup kanat çırptı
saçlarına takıp geceyi
gece kırgındır her zaman
dokudukça karanlığı
acının gölgesi düştü her yere
sen geçerken
sevincin rengi düştü her yere
bir yekindik ki
direniş böyle olur işte
o gece birden
ihanetin gölgesi düştü her yere
sen geçerken
yıldızlar kaydı her yere
armağan olsun diye gökyüzü
dilini bilmediğim sabahlara çıktım
ne bildimse kalbimden öğrendim
sen geçtin ya sevgilim
umudun gölgesi düştü her yere
sen geçerken
rüzgârın gölgesi düştü her yere
sevinçlerin kısa sürmesi
hüznün güzelliğinde sevgilim
hayat bir hevesti
sufi bir nefesti
sen geçtin ya sevgilim
aşkın gölgesi düştü her yere
Arif Ay, ((Edebiyat Ortamı, Eylül-Ekim, sayı: 52)
İZDİHAM