Kötü ressamların bile bozamadığı bir güzelliği var
karşımdaki soğuk duvardan
bana gülümseyen Yeşilçam oyuncularının
bir daha asla ele geçmeyecek bir incelik;
Al Yazmalım, Gülen Gözler, Canım Kardeşim
bana bakıyorlar
Balkan Kafe’de oturmuş Saraybosna Blues’u okurken
içimdeki o donmuş göle;
kar lastiğiyle
ya da ağlayarak geçilebilen.
Solgun bir gül demetini tartıyor kollarıyla
harflerin arasından
şehrin doğu ucuna doğru yürüyen bir çocuk.
Canım kardeşim,
hangisi daha ağır
güller mi yaşamak mı
taze bir mezara giderken
Saraybosna’da.
Atakan Yavuz
İZDİHAM