seni karanlıkta yatırıyorlar
korkuyorsun geceden
bakıp bakıp pencereden
yatağına sokuluyorsun.
ben hep eski yerimdeyim biliyorsun
hava acık olduğu zamanlar
beni seyrediyor, seviniyorsun
ah ne olurdu ben de
sana göründüğüm şekilde
odana gelseydim.
ateşböcekleri gibi
küçücük avucunda
yanıp yanıp sönseydim.
seneler geçip gider, buyursun.
bir gün olur, hepsi biter
endişeler, o çocuk üzüntün
hepsi biter.
aydınlanır senin için geceler, güneş gibi görünürsün.
biraz sabır, küçük çocuk, biraz sabır!
ama Allah’ın koyduğu yerde
yıldızlar daima yalnızdır.
Behçet Necatigil
İZDİHAM