sinemaya ve tütsülü arkadaşlara alıştığım o çağdauzuvlarıma ejdarhalar gerilmişuykusuz gözlerime yelken bezleriruhumun arka bölmeleriherman melville ve dostoyevskikafamda bir sandık dolusu trinitrogliserinbütün gün sokaklarda analitik laboratuarından […]
Cahit Zarifoğlu’na Ormanın yüreğinde bir pınarsın Bülbüllerin hüzünle Tanrıyı övdüğü yerde İççeken borazanların. Udların Ve pars diyorsun – uyuyakalmış parsın Nergisin Ermiş erimiş timsahın Rüzgâr […]
I gençtim şiire hevesim vardı büyük sözlerden utanmıyordum henüz alnım kırış kırıştı daha o yaşta bir nalbant çırağı kadar sıkıntılıydım atların toynaklarını yonta yonta çöl […]
Bir insan boyu yukardan geçiyorum toprağı, Dünyanın ışığı arkamda kalıyor hep: Yanlışlar ve doğrularla boyanmış dünyanın. Şeylerin titreyen örtüsü üzerinde Dayanmak ve durmak bilmeyen ‘Düşünce’yim […]
