Cemal Süreya, Beni Öp Sonra Doğur Beni

Şimdi
utançtır tanelenen
sarışın çocukların başaklarında.

Ovadan
Gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
Çeviriyor o küçücük güneşimizi.

Taşarak evlerden taraçalardan
Gelip sesime yerleşiyor.

Sesimin esnek baldıranı
Sesimin alaca baldıranı.

Ve kuşlara doğru
Fildişi: rüzgarın tavrı.
Dağ: güneş iskeleti.

Tahta heykeller arasında
Denizin yavrusu kocaman.

Kan görüyorum taş görüyorum
Bütün heykeller arasında
Karabasan ılık acemi
– Uykusuzluğun sütlü inciri –
Kovanlara sızmıyor.

Annem çok küçükken öldü
Beni öp, sonra doğur beni.

Cemal Süreya
İZDİHAM