5 Mart 2016

Cesar Moro Şiiri

ile izdihamdergi

Beliriyorsun
Yaşam ortada
Yağmur kokusu ortada
Seni yaratıyor yağmur
Kapımı çalıyorsun
Ağaç
Kent yelken açtığın deniz
Adımlarınla başlıyor gece
Uzaklarda beliriyor yürek
Alnına uzanıyor
Bir büyü gibi ışıldıyorsun

Altın dağı karlı dağ
Saçının görkemli dumanıyla
Gözlerinde gecenin hayvanlarıyla
Korlardan oluşmuş gövdenle
Parçalara böldüğün geceyle
Ellerinden düşen gece parçalarıyla
Gelişinin tutuşturduğu sessizlikle
Dalgalarla kabarmalarla
Evlerin salınışıyla
Işıkların salınışıyla karanlıkta
Sözcüklerinle
Irmağa benzeyen bir sokakla
Geldin ve gittin bir an içinde
Yaşamımı aramaya başlıyorsun
Beklenen ölümü
Seni göndermenin yarattığı ölümü
Sessizlikleri bekleyişi
Geldiğin anda yaşanacak günü
Gölgelerle sarıyorsun beni
Beni ışıtıyorsun
Bulunduğun o fosforlu denizde boğuyorsun beni
Suskunlukların olduğu yerde
Soyut ve korkulu kavramını duyuyorum varlığının
Seninle o kavram arasında
Mahşerde yıldızlar belirmeye başlıyor
Kaplan kükreyişleri ve yaşlar arasında
Sevinç yaşları ve sonsuz ağıtlar arasında
Seni bağlamak istediğim avunmada
Gövdenin yamacında
Işıyan ayaklarında
Ayaklarının burçlarında
Yeryüzü gecesinde
Sana zincirlenmiş o dilsiz gecede
Kanına karışmış gecede
Yücelterek başının sırça çiçeğini
Gezegenleri ve trenleri kapsayan akvaryumda
Dünyayı yayan bırakan
Ve denizleri dengede tutan güçte
Ve ışıltılı beyninde
Ve sonsuz sarılışımda benim
Ve durmadan doğan sevgide
Seni saran sevgide
Ve silinmez izler bırakan ayaklarında
Tarihin okunabileceği yerde
Evrenin geleceğinde
Ve senin varlığına karışmış
Işıklı günlerimde