Ne diyecektim, biliyor musunuz? Olsaydınız yanımda
Açık mavi rimelli yapraklar, buralara yeni gelmiş rüzgârın
Ağzını aradı dün. Ve gözledi onu ta korunun patikalarında
Doğduğu günkü yalnızlığıyla yürüyordu bir çocuk önüm sıra
Yazıp çizdiğim bir şiirden bıkıyordum ağaçlar boyunca
Yüzünüz bir İstanbul deniz haritası
Vapurların yardığı sular yarılmış kaldı
Sizi sevdiğimi artık biliyorum E. Hanım
Siz bunu anlamak istemiyormuş gibi yapın
Hazırlaması oklarını ipince parmaklı okçuların
O sarnıçlar, güzel suçlar, kuğu boynunuz sonra
Hiç görmediğim, güzel örtülerinizin altında
Sizi sevdiğimi artık biliyorum
Eski olan bekler suların krallığında
Sizi üzdüm, çok görmeyin bunu bana
Sizi üzebilmek bir aşktır bu hayatta
Bir sözcük bir akşam gibidir ya
O da bir kez gelir dünyaya
Okudum, öyle güzel ki yakarınız:
Rabbimiz, biz incinmişleri o şiirlerden koru
Cevdet Karal’ı bağışla, kötü yazdığı da oldu
En ezgili sözcükleri ver ona
Kendisi sabah akşam sunağında
Başka neler var, söylemediğiniz
Güzel örtülerinizle dilinizin altında
Cevdet Karal
İZDİHAM