Emily Dickinson, Yelken Açmak

Sevinç, karaya ait bir ruhun
Gitmesidir denize
Evleri geçerek, burunları geçerek
Sonsuz derinliğin içine!

Bizim gibi dağların ortasında yetişmemiş
Bir denizci anlayabilir mi
Karadan ilk kez ayrılışın
Kutsal sarhoşluğunu?

XXII.
Bir evdeki telaş,
Ölümden sonraki sabah,
Yer yüzünde görülen
En ciddi uğraş

Temizlemek kalbi,
Ve koymak bir kenara
Sonsuza dek bir daha
Kullanmak istemeyeceğimiz sevgiyi.

Çeviren: Elif Nihan Akbaş
Emily Dickinson
İZDİHAM