Enes Aras, Açık Mektup
Mutlak seveceksin beni bundan kaçamazsın..
H. Nihal Atsız
Sevgilim Almıla;
Tüm gücümle, anlıyor musun Almıla, seni Tanrı’nın bana verdiği tüm gücümle sevdim. Az sevdimse bu benim suçum değil. Gücüm buna yetti. Ben ellerim titreyerek yazdım sana tüm mesajlarımı. Sana kanka da dedim, sol yanım da. Çünkü öyle öğrettiler Almıla bana. Sevmenin ilk adımı kanka olmaktan geçermiş. Kış gecelerinde kar altında konuşurdum seninle. Bunu romantik olmak için değil o zamanlar yurtta kalıyordum ve arkadaşlarımın sana olan bu sevgiden rahatsız olabileceklerinden korktuğum için yapardım. Dedim ya Almıla ben tüm gücümle sevdim seni. Sen beni sevmezdin Almıla. Sen farkıma bile varmazdın. Senin için belki sıradan biraz önde bir arkadaştım. Ama ben zorla sevdirdim kendimi. Bunu iyi başarırım. Küçükken babam tahtadan kılıç yapardı küçük kardeşim ve bana her defasında kardeşimin ki daha güzel gelirdi gözüme. Ve ben babama kendimi daha çok sevdirmek için çocukluğumdan vazgeçtim. Yaramazlıklarım ve en sevdiğim oyunlarımdan vazgeçtim anlıyorsun değil mi? Senin için de hayatımda ki her şeyden vaz geçtim Almıla. Beni babam kadar çok olmasa da sev diye. Kalbinde ufacık bir yere sahip olmak için çok çalıştım. Çünkü bundan başka bir şey yapamazdım, küçükken ve büyüdüğümde duyduğum en büyük nasihat çok çalışırsam her şeyi yapa bileceğimdi Almıla. Ben inandım bu yalana.
Sevdin beni. Ve benim için ağladın. Benim için güldün. Bunlar o kadar güçlü şeyler ki Almıla. Küçükken babamdan alamadığım tüm tahta kılıçların yokluğunu unutturdu bana. Sabahları daha erken kaltım yataktan. Sana ve bize dua edebilmek için namaza başladım. Dualarımın kabul olması için Allah ile aramı hep iyi tutmaya çalıştım Almıla. Sesini duydum sonraları. Sesini daha fazla duya bilmek için Vodafone tefecisinden çok borç aldım ve hala ödüyorum Almıla. Bunlar güzel şeyler. Seninle olmak güzel şeydir. Senin kalbinde olmak güzeldir, çok güzeldir Almıla. Ama ben daha fazlasını istedim. Hep daha fazlasıyla yetinemedim. Ve bütün bu isteklerim boğdu galiba seni. Sesimi duyduğunda hep mutlu olacağını sanmıştım. Ne yaşarsan yaşa sesimin tınısı sihirli bir değnek gibi dokunacaktı sana ve uzaya çıkacaktık beraber. Ellerim Almıla ellerin. Eğer bir kez tutabilseydim ellerinden, ellerimi kesebilir ve duvarıma asa bilirdim. O ellerin dokunduğu ne varsa sahip olmak isterdim Almıla. Watsapp’ ı senin sayende sevdim ben, güneşi, ayı, atları senin sayende sevdim ben. Seni bir sır gibi sakladım. Keşke saçlarını da saklaya bilseydim Almıla. Senin o bukle bukle saçlarını ekseydim yüreğime. Nefesini alıp tuta bilseydim ciğerlerimde o zaman daha anlamlı gelecekti Sovyetler birliğinin dağılması bana. Uzaktık seninle, aramızda türkülerde ki dağlardan vardı. Ve bu dağlar bana değil sana engel olmayı başardılar. Geleceğimizi alıp derinliklerinde sakladılar.
-Allah o dağların üstünden trenler geçirsin Almıla.
Sen beni hep bayram sabahlarında ve sınav haftalarımda terk ettin Almıla. Ben seni sevdiğimde beridir ne bayramları yaşadım ne de sınavlarımdan geçe bildim. Benim bayramım seninle olan günlerime dağıldı. Seninle iken tüm bayramlar gözlerindeydi Almıla. Ve geri dönüşlerin Almıla. Her bana geri dönüşün yeniden doğuşum oldu. Şimdi senin de kafan çok karışık. Senin kafanı karışıklığı benim ömrümün geri kalanı Almıla. Çocuktum ben ve çocuğum hala. Benim hayatım ancak çocuklukla aklanır Almıla. Büyüyen erkekler ağlamasa da erkek çocuklar çok ağlarlar Almıla.
Enes Aras
İZDİHAM