bir şeyler yapmalıyım ile bir şey yapmak arasında
elimden gelmiyor ya rabbi bir çiçeğin susuzluğunu gidermek
kaldırıp bir taş atamayacak kadar zalimim, yok değilim
mazlumun yanındayım herhalde ya rabbi bana öyle geliyor, hatta
hep mazlumum ve kaldırıp taş atacak kimsem de yok, tuhaf
sustum elimdeki taşları sakladım, son kertede istikrar sürmeli
ve ben o kızı alabilmek için okulları geçmeliyim, anladım
hz. fatıma sahabe kapıya vurduğunda ağzındaki taşla merhaba diyor
burdan bir hisse bekliyorsun biliyorum ama hepsi bu kadar
güzellik bekliyorsun kumandayı kaldırdığında bile saçlarını dağıtmak
bekliyorsun günler bir uyarıcı gibi gelmiyor koşarak
bu kadar hızın içinde kimse yardıma da koşmuyor, haklısın yani bi yerde
kalkıp masadaki çiçeğe su verdim dayanamadım ben de içtim
ikimizi de besledim ya rabbi her şey karışık
her şey bittiğinde kalan ben miyim, diğer adamın unutulduğu sahnede mesela
kanımda beni yıpratan bilmek ve diğer başka bilmeler
kahvede arkadaşlar ve radyoda rihanna, kandırılmışlıklar
hayat sahnenin değişmesi böyle kolayca
bağışla bütün bunlara ayak uyduruyorum rabbim, zorlanıyorum
sonra yine büyürüzden sonrasını kaçırdım ben
demiştim inanmamıştın gülüp geçmiştik otobüsler hep bizim oradan
geçer inanmıştın yürüyüp kaldırımlardan kan sıçraması gibi tedirgin
bir düğme daha çözdük gömleklerimizden burası biraz şey gibi oldu, anladın
Enes Kılıç
İZDİHAM