Esma Koç, Sadece Leyla

Kanatlarım var sanırdım eskiden
Sanırdım birçok şeyi güzelmiş gibi

Artık ceylan besleyecek kadar masum değilim
Ormandır dağdır yokuştur kardır
Koşacak kadar cevval değil hallerim
Hepimizin sakat bir kol bırakmışlığı
Dönüp bakamadığı ardı arkası
Benim daha çok
Aramızda hayatta olmanın gücü yetmediği
Aramızda hiç konuşmayacak olmanın
Biz ödeşmeyiz artık

Bir yerlerde şeffaf bir çiçek bulsan
Koşup bana getirir koşup beni diriltirdin
Şimdi tüldür perdedir rüzgârda
Uçuşacak değil eteklerim
Ölü kuşların bağrımda uyuduğunu bil
Saksılarımın suya inanmadığını
Bu sabah solgun benzimde gün kuruttuğumu
Bütün bunlar çekilirse çekeriz elbet
Olmadı değişiriz günahlarımızı

Ok atma hakkım olmadan kaybettim yarışı
Ben buna alıştığımda Leyla çok uzaklarda olacak.

Aşkar Dergisi, 52. sayı.

Esma Koç
İZDİHAM