Fatih Gürlek, Derin Mevzular

Putları kırmanın cezası ateşte yanmaktır
putları kırmamanın da
ateşi gül edecek baltalı bir çocuk kalmadı burda
çocuk kalmadı burda
defterini karalıyor çocuk akşamların göğe yaptığı gibi
gök örtününce vardım farkına çıplaklığımın
varlığı sevmedim yokluktan nefret ettim
uçlardan uzak merkeze oturmuş
vasat ama holigan bir keyif sürüyorum
bir tek güneşi ortada sevmem
ya batsın ya doğmasın baltasız kalmış hayatlar

partiler bizim için değildir
çünkü bilirim kraliçe arılar proleter darbe yemez
skolastik sevdalardır
reform hareketlerini tuş edecek
alınyazım alnıma doğrulmuş
kurşun yakalamanın illegal olduğu diyarda
ömür adında bir berdüşü kovalıyorum
kovalıyorum ve buluyorum tükenmiş halde toprakta
toprak topraktan korkar, imamdan bir de ayyaştan
sözde devrimci imamın sonatı
evine süren ayyaş adamın kulaklarını tırmalıyor
mutlu sonlar seven ayyaş
araba arabaya kavuşunca ölüyor

dünyayı kurtarmak için yaşamam gerek
evet
dünyayı bir kurşunla kurtarabilirim,
kendimden.
Rabbime sorulması gereken bir hayatım var:
yalnız mı olacaktı, yanlış mı?

Fatih Gürlek

İZDİHAM