Fatih Yerli,Mermer İlmekleri

Gülerken
İçimi kemiren bir kurtla gülüyorum
Bilmekler, kellemi kucaklayan ilmekler çünkü
Var olan her şeyin kısır anası doğuruyor kahkahamı
Rahminden bir kokuymuş aradığım anlıyorum
Diplerine yükseliyorum arzın ve denizin
Gülerken ben
Melekler jiletlerle okşuyor omuzlarımı
Merhamet mi, ceza mı bilinmez
Bilinmez bir kağıt kesiğinden kaç damla kelime dökülür
Şüphe yok
İnsan, bir gün elbette ölür!
Kovulup geldiği ırmaklara soyunarak
Sıyırarak elmanın kabuğunu
Evler için dövüşerek
Ve yaşar sevişerek
Ölümsüzlük aşkına
Şüphe yok ölür
Elbette insan bir gün
Elbette gülerken bir iç kanaması halinde