Gül yüzlü mahsûbem, dilber-i cânânım,
Firak ateşinde yanar cihânım.
Neyleyim bu hâli, ey dilber-i gamım,
Sensiz geçen günler, zindan-ı cânım.
Ey çeşm-i siyâhın, gam-ı derdime derman,
Sensiz bu gönül yaralı bir viran.
Zülfün gölgeliğinde aşk ile perîşan,
Her demde seni andıkça ağlar bu figan.
Vuslat umudu hayâle mi sarar, ey mah?
Düşer yoluna cân u baş ile bu bî-gâh.
Felek devrini sunsa ne fayda ah,
Sensiz baharım, solmuş bir güldür sâdece, vah!