Feridun Demir, Yirmi Üç
Yirmi üçümden gün aldım
yirminci yüzyılın son çeyreğinden biraz yıl
“kaldırımlar” gibi bir şiir yazmam için
çok az zamanım var -ya hiç yok-
şair olmam gerek anne
şair olmam için acil yardımın gerek
“işi gücü bırak şiir yaz” de! mesela
sözünü tutarım bilirsin
sonra şair kesilirim başına
cennet ayaklarının,
ben ellerinin altında belki
şefkatten ezilirim.
Bakma sen bana!
aklım bir karış havada olsa sevin
aklımın başıma uğradığı yok
bilmediğim şeyler saçlarımı karıştırıyor
benim yerime her şeyi -yanlış- biliyorlar
allah da biliyor anne
seviyorum.
Kanat çırpmazken ölür gibidir kuşlar
şiir yaparken ölür gibiyim
ölürüm şiir kazarken olur
şiir yazarken gelir ölümüm
belki de şiir yazarken ölür -kim bilir-
şiir kazdığım çukura gömülürüm.
Sen “şair ol” de anne
hiç olmazsa “şair öl” de.
Feridun Demir
İzdiham
