Feyza Özcan, Ben Buranın Müptelasıyım Leyla
Ben buranın yerlisiyim Leyla
Bu 3. girişim üniversite sınavına
Her sene Hürmüz Boğazı’nın yerini değiştiriyorlar dantel bakışlım.
Hiçbir meridyen orda olduğun kadar doğru değil.
Vitamin ilaçları kelimelerimi büyütüyor
Sen Mistik Felsefe diyorsun
Hemingway başını uzatıyor.
Uykumu
Yüzyıllar önce, hayatımı sonsuz biçimde uzatacak bir simyacıya sattım zaten
Asırlardır yaşıyorum , Milat diye bir şey söylüyorlar
Varsın desinler Leyla
Bir simyacı ciğerlerine kadar işleyen şarkılar dinlerken de
Bir şarlatandır oysa
Öyle insanlar var ki bize Allah’ı hatırlatır
Onların öyle bir hali var ki kalbin çıkacak sanırsın
Kalemim bereketlensin ki Leyla
Bana sabaha kadar anlat, oluk oluk öğreneyim
Ah Leyla, dantel bakışlım
Bu kurşun senin için , bu dava senin için
Bu avukatlar ve bu silah
Gülüşlerini çaldığım sokak şurası
Baştan ayağa tartıştığımız
Kemiklerin un ufak olmadan evvel
Ayakta duracak halinin kalmadığı sokak şurası
Sonra hiçbir şey olmamışçasına içimi dolduran o gülüşün Leyla
Günler içime batıyor,
O gülüşün.
Ve üzerime yığılıyor işlemeli örtüler gibi adın.
Kendi haline öylece yaşarken benim aklım sende mi kalacak ?
Asr’a yemin olsun gideceğim buradan
Tüm yalvarmalarına rağmen, seni öylece bırakıp
Gülüşlerini de alıp yanıma hezimete uğrayacağım.
Feyza Özcan
İZDİHAM
Bu şiir beni o kadar etkiliyor ki her okuduğumda daha da çok seviyorum