Gizem Yılmaz, Ve Adalet Yerini Bulur

Karıştırıyorsunuz efendim,
İyi biri olan ben değilim.
O öldü:
Geçmişin boğazını sıktığı bir uykuda,
Veyahut yıldırım düşen bir ağacın altında,
Belki de gecenin koynunda boğuldu.
Ruhu,
Bir fidanı ekme zerafetinde gömülürken toprağa,
Çürümüş bedeni ağarmış özümde can buldu.
Şimdi size eski bir dostu çağrıştırdığım yadigar bir vücudla
Cehennemi yaşatmamı ister misiniz efendim?
İçinizde açan kelebekleri darağacına çıkartmamı,
Veyahut gülücüklerinize çivi çakmamı,
Ya da uğurlu gününüzü takvimlerden kopartmamı arzularsanız
İvedilikle gerçekleştirebilirim efendim.
Bakarsınız bu sayede kadim dostunuzla kader arkadaşı olur
Ve ne tesadüftür ki uğurlu gününüz geçmişin koynunda çırpınarak boğulur,
Geriye kalan anılar yıldırım düşen bir ağacın altında
Kelebekler gibi uçuşurken bir günlük sonsuzluğa
Bir bakarsınız gelecekten ümidi kesen ruhunuz gömülür toprağa
Ve adalet yerini bulur.

Gizem Yılmaz

İZDİHAM