10 Mart 2016

Hasan Bozdaş, Beklerken İzafiyet Dersleri

ile izdihamdergi

I. dönemeç: doğum

uyuttum seni dünya
bir kıyamet geçti yanından, görmedin
doğum sancısını bir taşın, ağladıkça insana
nasıl döndüğünü -izafiyet içimizde

dünya dönsün, çocuklar küfretsin, günah olmasın
hep sabır ağardı camdan baktıkça
kar yağdı dokundukça
perdeyi açarım mevsim değişir sandım
bugün de fazla döndü anahtar,
paltomdan tek başına çıktıkça

II. dönemeç: delilik

kendini ben sanıyor, yürüdükçe tanıyor
bir aynaya anlatıyorum
yalnızlığını ilk insanın, biraz yağmurdan sonra
balkanların artık içişlerimize kadar sokulduğu,
bir böceğin kendi yolunu çizebildiği,
kilit taşlarını az geriden sayınca
“senin” adını verdiği
yabancı olduğumu yüzüme vuran her levhadan sana sığınıyorum
ceketim kokuyor, cebinde hölderlin’in neden çıldırdığı yazıyor
korku mu yalnız mı karanlıkla mı, bir deli bir deliyi arıyor

III. dönemeç: uyku

hırsızlar kadar uyanığım akşamüstleri, hiç mektup düşmüyor
camdan içeri, süpürdükçe merdivenlerden
ayak izlerin dış mihraklardan biri oluyor
kapılar tanır ayakkabıları, geç kalma

siyah bir iplikle diktin sancının dinini
hafaza melekleri unuttu, gördüm seni
gördüm şemsiyelerden içeri

sana baktıkça dünyayı
değiştirebilirim gibi geliyor
yoksa ilk uykusu
ölüm olsun ister mi insan