3 Mart 2016

Hüseyin Akın, Gelgelelim

ile izdihamdergi

Çoğalan bir uykuya dönüşsün diye güller
Kız, oğlanın yüzünde masumiyeti öptü
Sapsarı dip meyveler döküldü dallarında
Tam sırası dedi kız tellere takılmanın
Oğlan, kızın içinden geçen niyeti öptü

Artık kimse çalamaz bu şarkıyı bir daha
Çalsa da bozuk çalar uzak yerin radyosu
Bir tren böyle gider sirkeciden sabaha
Güneş manşete çıkar buğdaya tav olmaktan
Biter gözde festival, dilde akşam paydosu

Birer birer açılır “gidebilmek kırları”
Şimdi onun içinde bütün okullar tatil
Boş bulunmuş ağzından bir tombul kedi sızar
Isıtır parklarını bir rüya gecesinin
Olup biteni görür yaşamak denen katil

Gelgelelim göremez kanatlanırken aşkı
Bisküviden kızların bisiklet süren dili
Dönmez geç vakit eve şair ağırlamaktan
Göz ucuyla süzer de kaç hecelik menzili
Hiç sürünmeden geçer selam gibi uzaktan