13 Ağustos 2020

Hüseyin Karacalar, Uğurlama

ile izdiham

Bir gizli yolu vardır yolu olanın
Boşluğa geldik yırtıldık
Öyle zannediyorum ki
Bize ayrılan süre dolmadan darma duam
Eller neden indirildi aşağıya
En iyi savunma sanatıma silah tuttular
İndir o elini
Ne çabuk tükendi vakitlice mi?
Öyle zannediyorum ki başlar yüksekte
Görünmez güzelliklere boynumuz ince
Bilekler bileklikler incelikler
Senin kendine sakladığın gizli yolu
Bulsam ya sonuca güzel bağlansam.

Keşkelere gelesin yani bana
Bekleyelim görelim mevlam
Ne kadar beklersen bekle
Bu merak heykeli çok soğuk
Hem sonuna geliyoruz seslerin
Şaşıracak ne var bunda
Dizlerimle kardeş bir burukluk
Yokuşa sürecek ne vardı güzel eyler
Toparlanmak neden bu kadar göreceli?

Başımı önüme düşürüyorum
Başım öne düştüğünü fark etmiyor
Çok bekleyen hep bekleyen
Sabırlı bir ağrı
Tövbesini bekleyen derviş
Dervişini bekleyen tövbe gibi
Huu
O müthiş sarsıntı
Beklemek neden bu kadar göreceli?

Geçecek diyorsun ya bi de bu var di mi?
Geçecek
Vakitlice mi?
Bu ürpertiye ifademi verirken
Yeşile çalan otların sararışı korkunçtu
Geçmek neden bu kadar göreceli?

Bize ayrılan sürenin zoruna geldik
Vakitlice geldik konuya komşuya
Ama iyi geldik.

Davud’un İnsanları, Sayı 5.