En nihayetinde cenazemize gelecek olanın gözleri için
Bir şiirim olsun istedim
Yaşım yirmi bir ve yolun kıyısındayım cahit amca
Vuslatı tespihine sığdıran insanlara özendim bir vakit
Ve bildim ki gözlerin oradadır
Borsadan ve insanlardan umut keseli hayli olmuş
Artık sabra meşkale taşıyor zihnim
Yakılmış bir kitap gibi mektebin ortasında
Otuz üç etmiyorum bir tesbih tanesinde
Yaşamak bir köprü ortasında kalmaktır
Öyle ya sıratı buradan geçer insan
Bir selâya mı çıkacak tüm yollar
Anlamadan mı gideceğim asıl kitabı
Ömür üç adımladır derdi dedem
Doğdum hüznüne varis olup dünyanın
Yaşamıyorum, çok ince sıratım
Ve ölüm yaşamayanların yitiğidir bu dünyada
İbrahim Ethem Arslan
İZDİHAM