Ona görülmeyen müzik verildi,
Bir armağanı zamanın, ki zamanla duracak.
Ona güzellik, trajik bir güzellik verldi.
Aşk verildi, ki en müthişi armağanların.
Bütün kadınların güzelliğinin
Bir sayıldığı bilgisi verildi ona.
Bir öğle sonrasında ayı kavradı
Ve ayrıca yıldızların cebrini.
Ona alçaklık verildi.
Uysalca çalıştı kılıcın suçlarına
Kartaca harabelerine,
Doğu’yla Batı arasındaki yakın mücadeleye.
Ona dil verildi, şu yalan yani.
Ona et verildi, toz olan.
İğrenç bir kabus verildi. Gözünde biz
Görünürken, Öteki’ydi aynalarda yansıyan.
Zamanın yığdığı kitaplar arasında
Ona birkaç sayfa ihsan edildi;
Zamanın aşındıran rüzgarından sakınılmış
Bir paradoks yığını Elena’dan.
İnsan sevgisinin yüce kanı
(bir Yunanlı’nın bu imge) ödülü oldu,
Adı bir kılıç olan ve edebiyatı
Gökten yere indiren birinden aldığı.
Başka şeyler verildi, her biri,
Kendi adıyla: Küp, piramit, küre,
Sayısız kum, tahta ve insanların
Arasında yürümek için fiziksel bir beden
O her bir günün zamanının lezzetini hak etti:
Böyledir senin tarihin, tıpkı benim gibi.
Jorge Luis Borges
İZDİHAM