Konstantin Simonov
Bekle beni, döneceğim ben.
Çok çok bıkmadan bekle!
Sarı yağmurların
Hüznü basınca,
Kar kasıp kavururken,
Kızgın sıcaklarda..bekle.
Başkaları dünden unutulmuşken .
Beklenmedikleri zaman bekle.
Uzak yerlerden mektuplar kesilince
Bekle beni.
Birlikte bekleyenlerin beklemekten
Usandığına bakma, bekle.
Bekle beni döneceğim.
Unutmak zamanı geldiğini
Ezbere bilenleri
Hayırla anma!
Varsın oğlum,annem
Hayatta olmadığıma inansın,
Dostlarım beklemekten usansın,
Ocak başında toplanıp
Acı şarapla
Yadetsinler beni
Sen bekle onlarla birlikte
İçmekte acele etme.
Bekle beni; döneceğim,
Bütün ölümleri çatlatmak için
Döneceğim!
“şansın varmış desinler “.
Beklenmedikleri için,
Beni bekleyerek
Düşman ateşinden
Nasıl korunduğunu anlayamazlar.
Sağ kalışımın sırrını yalnız
Senle ben bileceğiz…
Bütün sır… senin
Başkalarının bilmediği gibi beklemeyi
bilmende
Konstantin Simonov
Çeviren: N. Yalaza Taluy
İZDİHAM