Gecikmiş bir paydosun anonsu bu duyulan
Hayır! Hiç kimse için istavroz çıkaramam!
Ah şu Roma’yı yıkan bizdeki üstün akıl
Ne çok azmettiriyor metruktaki güneşi.
Sarsıyor, savsaklayan canlı, sersem kim varsa
Tutunca kıvamını hercai menekşeler
Bir vaşak geçirince tenime dişlerini
Her an, kısık ateşli bir isyana dönüyor
Bunu hiç duyurmayacak hükümet sözcüleri.
Ana arterlerine kan ve küfür tıkanan
Şehrin Türk kumaşından kendime bir pay biçtim.
Asıldı yasak listesine soyadım
Serildi çarşaf çarşaf meydana düşünceler
Anlayabilselerdi aklanmış sayılacaktım.
Kuruturken gençliği tüm kollektif bankalar
Ve milletler onadıkça birleşmiş zulümleri
Ölmeliydi bizdeki gayri ihtiyari değişim.
Satın alınmaların gönüllü olduğu çağda
Ezildikçe onuru haram yememişlerin
Ol kelime-i isyan şiddetiyle buyurun:
Bu işin bir oluru, olmayacak kardeşim!
Ey düvel-i muazzama, görünmez zırhım sağlam!
Hayır! Hiç kimse için istavroz çıkaramam!
M. Sadi Karademir, Dergâh Dergisi 300. Sayı
İZDİHAM