Uzandım, düşündüm
Dün gece
Ruhuma nasıl bir yuva bulabileceğimi
Suyun susuzluk çekmediği
Ve ekmek somununun taş olmadığı yerde
Bir fikre vardım
Ve yanıldığımı sanmıyorum
Şu ki hiç kimse,
Ama hiç kimse
Bu dünyada tek başına yapamaz
Bazı milyonerler var
kullanamadıkları paraları ile
Karıları ölüm perileri gibi ortalarda dolanırlar
Çocukları blues söyler
Pahalı doktorları var
Taş kalplerini tedavi etsinler diye
Ama hiç kimse
Hayır, hiç kimse
bu dünyada tek başına yapamaz
Şimdi yakından dinlersen
Sana bildiklerini anlatacağım
Fırtına bulutları birleşiyor
Rüzgar esecektir
İnsanın yarışı katlanıyor
ve inlemeyi duyabiliyorum
Çünkü hiç kimse,
ama hiç kimse
bu dünyada tek başına yapamaz.
Tek başına, hep tek başına
hiç kimse, ama hiç kimse
Bu dünyada tek başına yapamaz.
Maya Angelou (1928 – 2014)
Çeviri: Ahmet Erbil
İZDİHAM