her şey, bir suya bilenmiş gibi.
bir denizde başka hayaller bulmak,
akşamın ağırlaştırdığı sularla gitmek eve,
yağmur alan babaları cepleriyle hatırlamak,
hepsi, bir sudan intikam alır gibi.
sesimi duymaya başladığım günler,
yazılmış, okunmamış ovaların üstünden geçiyor.
bana yüzünüzdeki çizgileri gösterin,
yüzünüze gerdanı kırık bir yol yapan çizgileri.
yüzünüzde ovaları omuzlarında kurutan adamları gördüm,
zaman kuruyunca elleri dökülen adamları.
bir yaranın boyun eğişidir
çiçeğin solması, kan kaybetmesi toprağın.
yarasını şakıyan kuşları susturan
bu sessizlik,
kime bulaşır şimdi
geceyi kısan kırık parmakların karanlığında.
su sustu!
su sustu!
her şey, bir suyun ağzında bilenmiş gibi.
Mehmet Doruk Kandemir
İZDİHAM