Kapı kapandı üzdün çıraklarla arkadaşlık edenleri
Yanlış zile basmaktan başka kusur yakışmadı sana
Gece gelen telefondan korktun gece gelen çocukluktan
Tarih kitapları büyük ihtilalden sonra seni hatırladı
Kapı kapandı iki küs kardeşti hep iki farklı yanın
Sana kalan miras, tüm bilimler boşa çıksın diye
Resmi evrak, imza boşluğu ya da tereddütler değil
Geçen günleri saçlarının uzamasından anlardın
Kapı kapandı dikkat çekmedi acıların yorgunluğun
Uzaktasın yok menekşelerine su verecek kimse
Merhameti cebinde pul gibi taşıyanlardan tören
Beklemedin sadece bir söz -verildiyse-
Her sevinç ertesi beliren terk edilmiş bir evdir
Diye bir mısraın yok varsa bir vesikalık ciddiyetin
Artık ne evham ne telaş bunca bıkkınlık atı
İlmin kapısıydı Ali, kalbinde hep açık kaldı
Dergâh, Sayı: 333, Kasım 2017.
Mert Mevlüt Gökçe
İZDİHAM