Mervan Söylemez, Kalbim Ümmidir

Bakır ve ter kokan ikindi üstleridir
zorlayan göğsümü
Deştim nefesimi
maddenin hallerinden soyutlayarak
Ben ki kendi külümde duru harfler arıyorum
ateşe suya ve sabuna dokunmayarak
Ki kalbim ümmîdir bir peygambere imrenir hep
Acı ve çöl ister kupkuru harflerden damıtılmış
Ama dürülmüş defterime üfleyen peygamber
Alnımın kabaran damarlarına bir harfler ebcedliyor
Kızılın ve kentin en kabaran tonunda
kutsanmış bir devşirmedir alnım
peygamberin ümmî dudağında

Bildim bu muhtelif rivâyeti göğsüme divitlenmiş
İnsân kırışmış bir alın yazısıdır
yaşamak denen şu melodinin
en kus-urlu notasıdır

İnsân
Fa so fi so

Mervan Söylemez
İZDİHAM