Sevdiğim, tabutum, ak kefenim;
Derin ve dar mezar çukurum benim.
Yeni bir kalıba dök, beni arıt bir potada.
Geçmişim saklı ama geleceğim ortada.
Kabahatinden daha büyüktür özürü;
Yüreğimin aşık olmaktan ötürü.
Sen vazgeçilmez kötü bir alışkanlıksın,
Cinnete ve ölüme karşı bir esrarsın.
En büyük yanlış bir kadına bağlanmaktır;
Gerçek aşk bir kadından, kadınlara akmaktır.
Seni kuşanıp çıkarım sokaklara.
Tuhaftır, hep ben olurum hazır patlamaya.
Yüreğime benzin döküp kibrit çakan;
Ey usta kundakçım iz bırakmayan!
Söylentiler çıksın, elimi kana bula;
Yeter ki günlerim olsun çırılçıplak koynunda.
Kumar borcum, yani namusumsun;
Masum değil, iflah etmez tutkumsun.
Bütün pislikleri ortaya çıkardığından,
Aşıksam nefret ediyorum yaşamaktan.
Aşk bütün kötülüklerin anasıdır.
Her aşk sonunda bir bozgun anısıdır.
Seninle içimde bir yakın ölüm sevinci;
Sen vaktini şaşmazsın salgınlar gecikmeli.
Aşkın fincanından kayıp gitmiş bir pul sırça
Ve güve yeniği umudun havlı kumaşında.
Benim soluğum barut kokar ve de kan.
Seninki bir ağıttır kendini yerden yere vuran.
Bu ham dünyada zoraki bir söz gibi sevgim.
Sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin.
Sevgimiz bir taştır yarısı gömük toprağa;
Kaldırsan böcekler görürsün altında.
Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte
Aşk da kirlenir elbet insanla birlikte.
Gözlerine derinden ne zaman baksam;
Hep uzaklaşıp giden yalnız bir adam
Metin Altıok
İZDİHAM