kuşlar uçuyor, Tanrım yaralılar var
uzak değil deryadaki ayak izleri avcının
ki barut gibi bir soğuk göğe takılı
göğün tek avuntusu ceplerindekini boşaltmak
ve sürmek şehrin en batık yüzüne
kalan toprakların bağrı yanmasın diye.
rengi tahtalarda kararmış bir sancı yerli yerinde durur
ne sancısı
bir dehlizin hangi yamaca açıldığını
kıyıya oturan bir dağ ağırlığı sezer
doldurur gözleri toz zerreleriyle,bu dört nala koşuşturmalar
nafile
ki biz uçamayız bir kuş kaderiyle
ki biz ayaklarımıza dolanan özgürlükten mahkum
sendelemek için bu sancı her daim yürürlükte
ne sancısı
Mihrican Can
İZDİHAM