25 Aralık 2016

Mim Kara, Evden Kaçan Babalar Mersiyesi

ile izdiham

baba önce evinde ölür
kendiliğinden ölsün diye
alınmış tedbirler yetmeyince
evden kaçarak ölür babalar
ama eve sığınan babalar
daha çok ölürler de
hiç eskimez onların ölümleri
eve sığmayan babaları
periler cinler kaçırır
darı taneleri gibi babalar
tülden kanatlarını alır giderler
başka ne götürsünler yanlarında
aldıkları ilk yara
ilk ölüm sevgileri

babalar ahir zaman kuzuları
kurban için beslenmiş evlerde
süslenmiş kınalı koçlar
kimisi kırları özleyip kaçacak
kimisi bıçağın ışıltısından ürkecek
kaçıp sokaklarda vurulacak babalar
evlerle örülmüş sokaklarda
hepsinin kaderi kendi katili olmak
onlar ölüm için yeni kelimeler

bilir de babalığın bir mevsim olduğunu
bilir de ölümü uzatmanın yersizliğini
hayatın devamı için güzel bir selamlama gibi
erkenden ölürler yuvalarda
hissederek doğal düzene aykırılığını babalığın
mevsimleri bilen babalar istemezler
bu dünyada ikinci bir hayat
bilirler kaçarak ölmenin
bir sevgi aşırmadan gitmenin
daha babacan bir ölüm olduğunu

bir baba aslında oysa
baba olduğu gün ölmüş bir insandır
sevgilisi anne oldukça dirilirken
yeniden yeniden yaratılırken
baba evin duvarlarına
eşiğine odalarına kapılarına
sinmiş bir ölümdür
baba kaçtığında amaç
bu ölümü kaçırmaktır evden
kimse ihanet olmadığını
anlamasın diye erkenden