Mücahit Danabaş, Kavuşsak Öleceğim

Akşam bir tenhalık çöktü içime

Düşündüm de hiç sevmemişsin beni

Bir zamanlar gülünce kuşların uçtuğu gök yüzümde

Neden kara bulutlar hüküm sürüyor şimdi?

Karanlık denizlerde sarı saçların dalgalanır

Kıyıya vuran her dalgada adın sayıklanır

Bedenimde ölür bütün beşerilikler

Senin adın hala ruhumda yankılanır

Hep bu son diye kaç şiir yazdım

Aşkın şiire sığmazmış anladım

Sen çıkarsın diye şehrin sokaklarını arşınladım

Aklım çıktı sen karşıma hiç çıkmadın

Bilmiyorum ne zaman son bulacak

Ya bu çark kırılacak ya da gönlüm çatlayacak

Vereceğim ateşe dili olmayan bu dizeleri

Belki külü anlatır o zaman sana bu tarifsiz sevgiyi

Mühürlensin güzelliğin benden başkası bakmasın

Sarı saçlarına yabancı el dokunmasın

Ruhum erirken bir mum gibi gözlerinin alevinde

Gençlik sayfalarında kurumuş bir gül gibi kalasın.

İZDİHAM