2 Mart 2016

Muhammed Mücahit Yılmaz, Şehir Anatomisi

ile izdiham

herkes zalimdir kendi gözüne karşı
gözünden kir akar şehrin içinde herkesin
herkes hep dua eder ve hiç inanmaz
kimse sormaz herkes ölüyor ama nereye
kimse kimsenin derdini bilmez ama masalarda
herkes herkese meze

akıl kumkuması herkes, nazik gülüş sofraları
toplu katliamlarda gözü kapalı bir huşu
toplu yaşamlarda hiss-i kabl-el vuku
ruhu paradayken camilerde oturmakta
bankanın maaş kuyruğunda ayakta
herkes herkesin en sevgili aşkıdır
herkes herkesin kazıklı voyvoda’sı

şehirde sana sırayla öğretirler:
herkesin sözü paçavrasıdır herkesin.
gücü baş tacı edip tapmalı tapınmalı
sorun değil bir özürle
üstü örtülür, bombalanmalı.
devlet sıcak bir yorgandır
sarılıp da uyumalı-
inanmak herkesi yaratan Allah’a değil,
şehrin cici tanrılarına olmalı.

ekran ölüleri kefene ihtiyaç duymaz, salon ölüleri
herkes zalimdir kendi kalbine karşı.