Necmi Zekâ, Mektuplar’dan

sevgili bayan ben sizin kocanızın hiç görmediği karısıyım
yeryüzüne hiç uğramayan tankerler duracak gibi yapar
geçer gider önümden dalgalar bana acır dalgalar beni
bedavaya taşır hiçbir yelkenli beni almaz deniz üzülür halime
fareler sinirlenir tanrıyı duyun diye boş sokaklara seslenişime
omuzlarımda ısırık izleri tayfalar fazla düşünmez güler
tanrının tanrısı yok ki deyişime bilirim bu kocanızın ağırına
gider arzulu değildir kendisi ‘direklere tırmanan dalgalar
denizin arzusu mudur? Şair kılıklılar her seferinde bana
bu soruyu sorar benim de haylaz çocuklarım olur benim de
hayırsız çocuklarım olur hiçbirini emziremem sütümü değil
onlara ayıkladığım bezelyeleri verebilirim hepsi kurumuş
olsa da güzel bir masal sebzesidir bezelye sevgili bayan
sizce de güzel bir hayat dersi değil midir bezelye her söylenenle
eşdeğerde konu benzeri bir şey kocanız nerededir kocanız bu işe
ne der sevgili bayan mektuplar da denizler gibi biter hep biter

Necmi Zekâ

İZDİHAM