sen bana bakma bunu suyla da konuştum
çocuklarını kıran bir soydan geliyorum
eskiden de aynı töre işlerdi yakardık birbirimizi
bana benden erken bir ölüm de biçtilerdi:
bütün kutsal kitaplarda aynı sayfa
neyse güpegündüz çok konuşmak istemiyorum
dur alnımdaki adayı kanatayım belki tahtalar
yeni bir mektup kazanır çocukluğuna döner usul
er geç sarılır herkes benim gibi katiline
er geç bütün öyküler biter umulmadık bir şehirde
kim gelse kim gitse şehrin ortası epey karanlık
boş ver duyma bunları benim de sözüm işte
sarımsak ayıkla ellerin akdeniz kokar
tuzla kavgayla yeryüzüyle anlat derdini
sen bana bakma suyun beni dinlediği ne malum…
saati kurcala belki bir işe yarar
bir daha da acıya dönme sırtını
Onur Akyıl
İZDİHAM